Roos Tulen, ervaringskunstenaar gespecialiseerd in articipation, onderzoekt de transformatieve kracht van kunst als een gezamenlijke ervaring die de kijker centraal stelt.

Artist statement

Ik creëer kunst die alleen bestaat door de deelname van mijn publiek. Mijn werk is een uitnodiging voor mensen om actief bij te dragen aan het creatieve proces, waarbij nieuwe ervaringen en perspectieven ontstaan door interactie en samenwerking. Mijn projecten, zoals ‘Thuis’ en ‘Diner voor Gelukzoekers’, benadrukken de rol van kunst als een gedeelde ervaring die barrières doorbreekt en nieuwe verbindingen mogelijk maakt.

Ik geloof dat ervaringskunst de kunstvorm van deze tijd is. Tijdens mijn afstuderen ontdekte ik deze stroming en ontwikkelde ik mijn eerste ervaringskunstwerk: een multizintuiglijke ervaring die het verhaal van de ander zo krachtig overbrengt dat je diep geraakt wordt door het maatschappelijk relevante thema. Voor mij is kunst een manier om de wereld te veranderen, nieuwe perspectieven te delen en ogen te openen voor het ongeziene.

Om mijn unieke manier van kunst maken te definiëren, heb ik de term ‘Articipation’ ontwikkeld. Articipation betekent: de kunst van het samen creëren. Waar participatiekunst vaak neerkomt op het publiek dat een kleine bijdrage levert aan een collectief kunstwerk, geloof ik dat we verder kunnen gaan door de diepere, autonome mogelijkheden van de ander aan te spreken. Iedereen brengt zijn eigen visie, kennis en ervaringen in, en door alles te koppelen aan een centraal thema, ontstaat er een samenhangend geheel met een duidelijke rode draad.

Deze aanpak heb ik getest in mijn project Thuis, waarin ik 100 Leidse kunstenaars vroeg wat ‘thuis’ voor hen betekent. Door de ‘Wisdom of Crowds’-theorie te gebruiken, onderzocht ik of we een gemeenschappelijke kern konden vinden binnen een zo persoonlijk en sociologisch thema.

Kunst is voor mij het ultieme middel om verbinding te creëren en verandering te stimuleren. Door de kracht van het collectief en de kunst van het samen maken, wil ik de wereld een stukje mooier maken. Zoals Meta Knol het prachtig samenvatte:“Voor Roos is kunst niets meer of minder dan het kijken door de ogen van de ander. En dan is de hamvraag niet wat ik met mijn werk kan uitdrukken of bereiken, maar wat mijn werk betekent voor de ander. De kunst van Roos Tulen is daarmee ten diepste humaan.”

Mijn band met de Leiden

Leiden is mijn thuis vanaf het moment dat ik op 9 juli 1990 in het diaconessen ziekenhuis ben geboren. Ik heb nog nooit ergens anders gewoond want alles wat ik nodig heb kan ik hier op de Leidse vierkante centimeter vinden. Inspiratie, avonturen, bijzondere ontmoetingen en mogelijkheden om mijn werk met anderen te delen.

In de afgelopen jaren is Leiden ontzettend gegroeid op kunst en cultureel vlak. Die groeispurt is eigenlijk samen gevallen met de ontwikkeling van mijn kunstenaarschap. Ik heb als het ware mee kunnen liften op de groei van kunst en cultuur binnen Leiden terwijl ik mij ontwikkelde tot fanatieke maker die ik vandaag de dag ben.

In mijn ontdekkingstocht als ervaringskunstenaar heb ik al op een aantal van de mooiste meest iconische locaties van Leiden mijn werk mogen exposeren. Het Pieterskerkplein, de Hortus Botanicus en Museum de Lakenhal zijn locaties waar ik mijn kunst en band met Leiden met het publiek heb mogen delen.

Tegelijk verlang ik naar nog meer van de schatten van Leiden zichtbaar te maken. We hebben zo ontzettend veel prachtige mensen, talent en mogelijkheden binnen onze stad waar relatief weinig mee word gedaan. In mijn band met Leiden zou ik heel graag de liefde die ik voel zichtbaar willen maken. Leiden is het thuis voor mijzelf en mijn kunst. Keer op keer geeft deze prachtige stad en haar inwoners mijn werk zoveel meer diepte en betekenis door te laten zien waar het in het leven echt over gaat.