Roos Tulen
Ik geloof dat ervaringskunst de kunstvorm van deze tijd is. Tijdens mijn afstuderen ontdekte ik deze stroming en ontwikkelde ik mijn eerste ervaringskunstwerk: een multizintuiglijke ervaring die het verhaal van de ander zo krachtig overbrengt dat je diep geraakt wordt door het maatschappelijk relevante thema. Voor mij is kunst een manier om de wereld te veranderen, nieuwe perspectieven te delen en ogen te openen voor het ongeziene.
Om mijn unieke manier van kunst maken te definiëren, heb ik de term ‘Articipation’ ontwikkeld. Articipation betekent: de kunst van het samen creëren. Waar participatiekunst vaak neerkomt op het publiek dat een kleine bijdrage levert aan een collectief kunstwerk, geloof ik dat we verder kunnen gaan door de diepere, autonome mogelijkheden van de ander aan te spreken. Iedereen brengt zijn eigen visie, kennis en ervaringen in, en door alles te koppelen aan een centraal thema, ontstaat er een samenhangend geheel met een duidelijke rode draad.
Deze aanpak heb ik getest in mijn project Thuis, waarin ik 100 Leidse kunstenaars vroeg wat ‘thuis’ voor hen betekent. Door de ‘Wisdom of Crowds’-theorie te gebruiken, onderzocht ik of we een gemeenschappelijke kern konden vinden binnen een zo persoonlijk en sociologisch thema.
Kunst is voor mij het ultieme middel om verbinding te creëren en verandering te stimuleren. Door de kracht van het collectief en de kunst van het samen maken, wil ik de wereld een stukje mooier maken. Zoals Meta Knol het prachtig samenvatte:“Voor Roos is kunst niets meer of minder dan het kijken door de ogen van de ander. En dan is de hamvraag niet wat ik met mijn werk kan uitdrukken of bereiken, maar wat mijn werk betekent voor de ander. De kunst van Roos Tulen is daarmee ten diepste humaan.”